odmawiać odmawi·ać

-am, -asz; pf odmówić

1. vi

(= odrzucać propozycję, plan) to decline

2. vt

(= odwoływać wizytę, spotkanie) to cancel

odmawiać modlitwę — to say one's prayers

odmawiał mu pomocy — he refused to help him

odmawia zjedzenia obiadu — he refuses to eat lunch/dinner

ojciec odmawia zgody na małzeństwo — father refuses to grant his approval to the marriage